Livia Rita is een beeldend kunstenaar, „Mystic Eco-Pop“ -zanger, choreograaf en ontwerper. Elk van haar uitgevoerd nummers belichaamt een andere identiteit van het wezen dat als een allegorie functioneert – elk met zijn eigen karakter, gevormd door kostuum, scenografie en choreografie. Het doel is om muziek te fysiekeraliseren en tot leven te brengen – in een hedendaagse Gesamtkunstwerk – de conceptuele kracht, het gevoel en het natuurlijke element gesymboliseerd door de allegorie. Uit elk wezen kwam een Creature Gamecard en vanaf daar creëerde Livia een kleine Artfashion -collectie.
Haar praktijk is een verkenning en creatie van een alternatieve wereld – een die interne maar toch ver verwijderd is van de politiek, economie, ecologie en identiteit, en die spreekt in een abstracte, dromerige taal, waar dromen en spel, emotie, vlucht, fantasie en verborgen verlangens echt worden gemaakt.
De stijl is post-apocalyptisch, chimeer, sprookachtig, fantastisch, thriller.
De texturen zijn organisch, aardachtig, zacht, tactiel, vlezig.
Hallo weer Livia, en welkom bij Coeval! Zoals ik je zei na de show van zaterdag in ZW in Zürich, was je concert betoverend: krachtig, visionair en diep gevoeld. Ik kan nog steeds sporen voelen van de geur die jij en je team ons hebben aangeboden. Ik koos een van de kaarten en het leidde me tot deze prachtige geur.
Om te beginnen, ik‚D Stel je graag een vraag die rechtstreeks naar de kern van je wezen als kunstenaar gaat.
Jij‚Re een productieve en caleidoscopische kunstenaar. Wat zie je als je je ogen sluit? Wat‚is uw relatie met de scheppingsact, en wat voor soort visioenen begeleiden u bij het ontwerpen van de kostuums die u op het podium brengt?
Ik voel me vaak mistig in mijn hoofd, dus misschien zijn wat ik zie, meer bewuste collages, ambiances, in plaats van springachtige scenario’s en texturen … gewoon allemaal nogal ongedefinieerd, dus het is altijd een proces om specifiek te worden.
Het creëren van, voor mij, voelt gezond als ik erin slaag om vrij te zweven met gedachten en gevoelens; in visioenen verleden, heden en toekomst. Wanneer mijn innerlijke wereld op een vloeiende manier kan communiceren met de buitenwereld, overspoelen, worden beïnvloed … zoals de huid verdwijnt, waardoor ik ideeën, dromen en angsten kan kanaliseren in iets tastbaarder …
Voor mij komen emoties met materialiteiten, wearables met een transformatie, landschappen met geluiden, teksten met een verhaal, identiteiten met bewegingen … het is op de een of andere manier allemaal verweven; Het ene idee groeit van het volgende, vormt kettingreacties … dus de wearables groeien echt organisch als onderdeel van de wereldbouw, en zijn zeer verbonden met de muziek, de choreografie, de realiteiten waar ik naar op zoek ben …
Jij‚Ve zei dat je een diepe verstrengeling met de natuur nodig hebt. Kunt u enkele van de praktijken met ons delen waarmee u zich wendt om ermee verbinding te maken? En zou je een beetje kunnen spreken over je relatie met Alpine Witchery en Folk Magic?
Ik probeer de tijd te nemen om in de dag aan te komen en de natuurlijke omgeving en het weer buiten te laten raken. Ik probeer ontzagwekkend te voelen bij de constante verandering van het ecosysteem om me heen.
Mijn belangrijkste praktijk is echter om naar buiten te gaan en te zingen. Ik schrijf de meeste vocale lijnen van mijn liedjes lopen en dwalen. Emoties stuiteren rond en komen anders bij me terug.
Ik ben helemaal jagen op lokale verhalen en rituelen, die vaak veel symboliek bevatten rond de verschillende elementen, vooral vuur en water … Ik ben erg geïnteresseerd in het lezen over de verschillende manieren van leven tijdens de verschillende seizoenen. Ik vind het fascinerend hoe de bergen vroeger een zone van gevaar en wildernis waren … Ik ben benieuwd om verdere verwikkelingen te vinden met de alpiene omgeving en magie. Ik voel me zo aangetrokken om het land en de mogelijkheden ervan te voelen …
Hoe kunnen we in de toekomst samenkomen? Voel je de kracht van de berg of landschappen op een collectieve manier?
Ik ben erg geïnspireerd door twee oudere lokale vrouwen die zulke dierbare kruidenheksels zijn en zo gul zijn in het delen van hun wijsheid en verbazing in interactie met planten … en ben ook erg verdrietig dat veel van deze ecosystemen instorten, niet toegankelijk, enz …
Als ik het goed heb begrepen, is een deel van je missie om verder te gaan dan de mens, overbelast door de plichten van zijn en doen, en ruimte te maken voor nieuwe soorten wezens: meer dan menselijke identiteiten, gevormd door gevoelens en sensaties zoals moed of zachtheid, of ook water worden (verlaten, vloeiend, cohesie?). Deze nieuwe wezens zingen, en ze te dragen, tijdens je uitvoeringen, is om ze tot leven te brengen, er doorheen te gaan – klopt dat? Heb je er ooit aan gedacht om andere formaten voor je praktijk te verkennen – nog iets meer als een ritueel dan als een concert?
Ah, bedankt voor je mooie beschrijving. Ja. Ik waardeer het echt om werk te zien door de ogen van andere mensen, omdat ik word geabsorbeerd in de staat van gewoon in zijn en worstelen om het te beschrijven.
Ja, heel nieuwsgierig naar verschillende vormen en ruimtes van alles wat ‚live‘ is, bijvoorbeeld in visuele ruimtes kunnen we de focus verplaatsen naar een veel beknopte, gelaagde maar duidelijke en eenvoudige uitdrukking. In een opgenomen popnummer is het doel vaak om zeer intiem te zijn en ingezoomd, of in een club of op een festival in de late nacht, kan de energie volledig worden gegooid en wild worden …
Ik vraag me veel af over hoe deze concerten of IRL -gebeurtenissen kunnen aanvoelen als een transformerend ritueel. Ik ben op zoek naar … een moment in de tijd die ons uitnodigt om getroffen te worden, die ons in tijdelijke gemeenschappen verandert, die transformeert … voor mij is muziek op dit moment de meest directe manier om verbinding te maken, zich samen te voelen, te communiceren zonder veel te ‚vertalen‘. Het is echt een vruchtbare omgeving voor kwetsbaarheid.
Heb je bepaalde gevoelens of inzichten ervaren tijdens je laatste prestaties in Zürich die jij‚D graag met ons delen?
Het was heel intens, en ik moest echt mijn volledige wezen een hele tijd aan het geven – goed duiken – en toen kwam ik ergens anders uit, en mijn lichaam en geest voelden zo anders. Ik heb er echt van genoten om terug te komen in de wereld daarna. Na shows voel ik me vaak zowel naakt/blootgesteld als empowerment. De feedback die ik ontvang, naast de betrokken mensen die daarna voelen, betekent echt veel voor me. Momenten van de gemeenschap. Als het prachtig gaat, geeft het me de energie om in het volgende idee te stappen.
In zekere zin probeert dit project, net als bij vele anderen, veel te doen met de middelen die voor de hand zijn. Het is in veel opzichten een uitdaging die men met mensen deelt. In Zürich heb ik echt genoten van de ruimte en de mensen die samenkwamen. Ik werkte met kostbare dansers, band, wezens, ambachtslieden, productieteam … Ik geef echt veel om deze werkplek.
Wat‚Is uw typische dag en uw ideale – hopelijk overlappen ze zoveel mogelijk?
Een ideale dag begint met een zachte wake-up en neemt de tijd om in mijn lichaam aan te komen. De ruimte hebben om te reageren op hoe ik me voel, om te gaan met stemmingen, om eerlijk te zijn en aanwezig te zijn … om niet vast te zitten, om niet te hoeven pushen … om het vuur in mij te voelen … om op een goede manier verrast of uitgedaagd te worden door mijn medewerkers … dus over het algemeen beweegt het op een organische manier door verschillende staten.
Een typische dag omvat vaak een beetje te veel van het volgende: tijd die te snel voorbijgaat, zich achterlatend met dingen, uitdagende gezondheid, soms overweldigd voelen, enkele hartzeer en hoofdpijn. En – heel belangrijk – ik wou dat het lezen van het nieuws niet zo zwaar zou zijn voor deze wereld zoals het momenteel is …
Welke boeken of films hebben je geest het meest geopend, je denken geïnspireerd en je wezen wie je vandaag bent?
Over het algemeen komt inspiratie meer uit de richting van muziek, mensen en mijn omgeving: plaatsen, steden, relaties. Ik raak gek verslaafd aan (fictie) boeken … ze nemen me gewoon zo volledig mee! Dus ik heb de neiging om te voorkomen dat ze niet gek in andere werelden te worden geabsorbeerd … maar ik zou graag de gewoonte willen krijgen om elke dag een paar pagina’s te lezen, om nieuwe perspectieven te krijgen.
Films: ik heb alle muziekbiopics bekeken die ik kon vinden en kreeg input van alles wat met de toekomst te maken heeft (de meeste zijn behoorlijk donker en apocalyptisch …)
Ik Looooooove Studio Ghibli … Hoe de films onverwachte verhalen openen door een respect voor de natuur, de samenleving en het ongewone.
I‚D komen graag naar een van je gebeurtenissen wanneer het in de Alpen gebeurt of hoe dan ook in diepe aard. Heb je zoiets gepland?
Ja! Voorbereiding op een remix -EP met nummers van Fuga Futura, en we zullen verder gaan met het idee om op een stoeltjeslift op te treden … waar wezens, geluiden en visuals door de hemel vliegen op pieken, over rotsen, rivieren en door bossen – naast het publiek. Het zal later deze zomer gebeuren, in de Alpen!
Interview door Lavinia prota
Schreibe einen Kommentar